Бүгінде Жалағашқа келген қонақтар кенттің тазалығына таңқалып, тамсанып жатады. Шыны керек, аудан орталығы соңғы уақытта қоқыстан тазарып, көшелеріміз көркейіп-көгалданды. Бұрын ауламыздан қоқыс шығару үлкен мәселе еді. Қазір бұл мәселе де шешімін тапты. Нақтырақ айтсам, қоқысты қапқа салып, аула сыртына шығарып қойсаң, таң атысымен кент әкімшілігінің қызметкерлері көлікпен жинап алып кетеді. Сондай-ақ қоқыс жәшіктері де орналасқан. Бір сөзбен айтқанда, аудан тазалығына жауап беретін азаматтардың жұмысында жүйе қалыптасқан.

Жалпы тазалық пен кент келбетінің көркі жайлы аудандық газетке бірнеше рет мақала шығарып, тұрғындарды та­залыққа шақыруды үздіксіз жүргізіп келеміз. Таза­лықты жай ғана қарапайым сөз емес, үлкен ұлағатты, мағыналы сөз­­дердің бірі ретінде қарап түсінуіміз қажет. Себебі тазалық – адамның ру­хани, мәдени же­тілу деңгейінің, кісілігі мен тәрбиесінің маңызды көрсеткішінің бірі. Ол жан-жақты адам өмірін, бо­лашағын, ақыретін, имандылығы мен адамгершілік сияқты кісі ғұмырына тән көптеген тармақтарды қамтиды. Даналарымыз адам өмірінің зор бай­лығы – денсаулық десе, ал ден­сау­лықтың кепілі – тазалық екенін ұғын­дырған. Алла елшісі Мұхаммед (с.ғ.с.): «Тазалық – иманның жартысы» – дейді.

Жақында көршінің иті өліп, өлек­се­ден шыққан жағымсыз иіс көше бойын алды. Көше тұрғындарының мазасы қашып, барлығы көшеге шығып кетіпті. Иттің егесі болса, өлген иттің денесін қайда алып бару керектігін білмей, шара­сыздық танытуда. Дереу кент әкім­­­шілігі қызметкерлеріне қоңырау ша­­­лып, болған жайтты түсіндірдім. Әкім­­­шілік қызметкерлері мекен жайды сұ­­­рас­­ты­рып, медициналық қолғап, мас­­касыз өлексеге жақындауға болмай­­тынын жет­кізді. Олар бар-жоғы 10 минутта біздің көшемізде болды. Кә­­сіби түрде итті алып, арнайы кө­лікпен белгіленген жерге өлексені жоюға жө­нелді. Мақта­ғандық емес, ау­дан­ның тазалығы осын­дай жүйе­лі жұмыс­тардан бастау ала­тыны заңды­лық емес пе?

Жыл сайын елді мекендерді көр­кейту-көгалдандыру бағытында көп­те­ген жұмыс атқарылады. Әкімдік тара­пынан өкімдер шығып, күз және көктем мезгілдерінде тазалық-санитариялық, көркейту-көгалдандыру айлықтары жа­рия­ланады. Бүгінде «Таза Қазақстан» республикалық экологиялық акциясы аясында аудан орталығында, елді ме­кендерде жаппай сенбілік шаралары бел­сенді өтуде. Акция аясында кө­шелер жиналып, қоқыстар мен қатты қалдықтар шығарылып, көптеген ағаш отыр­ғызылды. Сонымен қатар көше жо­лақтары сызылып, аллеяларда сырлау жұмыстары жүргізілді.

Мұнан бөлек аудан тұрғындарына үйлерінің сыртқы келбетін және өз­дері мекен ететін көшесін таза ұстауға, кө­галдандыруға, аула маңын жақсартуға насихаттау, елді мекенді абаттандыру жолындағы бастамаларын қолдау және ынталандыруға бағытталған «Жасыл көше – 2024», «Үздік аула» байқаулары ұйымдастырылуда. Осындай ша­ра­лар тұрғындардың экологиялық мә­дение­тінің одан әрі көтерілуіне ықпал етуде.

Дұрыс, әкімдік тарапынан тиісті ша­ралар атқарылады. Десе де тұр­ғындар аудан тазалығын, өлкенің өмір сүруге қолайлылығын қамтамасыз етуді тек жергілікті билікке артып қою на­дандық деп ойлаймын. Тіпті, талай адам­ның үйін әктеп, сырлап берсе де сондай іс жасауға міндеттідей, үйінен шықпай отыра беретіндер де бар. Ащы болса да шындық, айналасын тазарту түгілі, қоқысты кез келген орынға лақтыра салатын азаматтар да кездесіп жатады. Өз ауласындағы моншасының суын да кәріз жүйесі арқылы көшедегі арыққа ағызып отырғандар да болды.

Шыны керек, көктем шығысымен, ала жаздай қоқыспен алыссақ та, кейде күзде қайта ластанған кейіпке еніп жатамыз. Оның міндеті мен ауыртпалығын жауап­ты қызметкерлерге ысырып қою қи­сынға келмейді. Әрине, олардың бұл тікелей міндеті шығар, дегенмен әрбір тұрғында туған өлкеге деген жана­шыр­лық пен сүйіспеншілік болуы керек. Сондықтан ортақ іске бөле-жара қа­рап, жауаптыларға жауапкершілік арқа­латпай, түсінген адамға ауылының та­залығына ортақтасатын кез келді. Ең болмаса, үй сырты мен аула тазалығына мән берсек, көшеге де көз тастап қою нағыз азаматтық іс болар еді.

Жандос ЖАЗКЕН