Жалағаш аудандық статистика басқармасында ұзақ жыл еңбек етіп, ауданның әлеуметтік-экономикалық дамуында өзіндік қолтаңбасын қалдырған Сұлу Зейнешханқызы бүгінде бейнетінің зейнетін көріп отыр. Кейіпкеріміз өткен шақтың естеліктерін сағынып еске алады. Олай болатындай жөні бар, өйткені ол алдына нақты мақсат құрды, сол жолда табанды еңбек етті. Тағылымға толы ғұмыр жолында өзіне тек адалдықты, жауаптылықты, еңбекқорлықты серік етті. Соның арқасында қайда жүрсе де абырой биігінде болды.

Арал ауданының тумасы 1967 жылы Жалағаш ауданындағы Еспенбетовтер әулетіне келін болып түседі. Үй шаруасы мен қызметті де қатар алып жүруге қа­білетті апамыз Жалағашта аудан орта­лы­ғындағы балабақшада еңбек етті. Кейін, яғни 1973 жылы Жалағаш аудан­дық статистика басқармасына инспектор болып қызметке орналасты. Сол салада ұзақ жыл қызмет атқарып, құрметті ең­бек де­ма­лысына шықты.
Иә, сыртынан қараған жанға ста­тист маманның жұмысы тек есеп дайын­дау­­­мен шектелетін сияқты. Алай­да са­­ла­­ның ол кездегі қызығы мен қиын­шы­­­лығын апамыз кеңінен тар­қат­қанда ең­бегіне бас идік. Тікелей аудан­ның бі­рінші хатшысымен жұмыс жасап, әрбір са­ланың есеп-қисабын ұқыппен дайын­дау расында екінің бірінің қолынан келе бермейді. Бірақ қыруар шаруаны ши­ратып, сол жолда жауапкершілікті бі­рін­­ші орынға қойған кейіпкеріміз басшы­лықтың сенім үдесінен шыға білді.

Қазір барлық сала цифрланғанда жұмыс та жеңілдеген болуы керек, бү­гін­де ауданның бұл басқармасында не­бәрі 3 адам жұмыс жасайды. Ал ол тұс­та аудан орталығының өзінде 20-дан ас­­там маман болыпты. Оған ауылдық ел­ді мекендерден бекітілген бір-бір өкіл­ді қосыңыз. Осыдан-ақ аудандық статис­тика басқармасының кезінде қыруар ша­руаны атқарғанын бағамдау қиын емес.
Сұлу Зейнешханқызы басқармада ау­данның ауыл шаруашылығы саласы бойынша есеп-қисапқа жауапты болды. Бір жылда егіннен қанша өнім алынды, мал шаруашылығы бойынша қанша табыс кірді, тіпті оның терісі, жем-шөбіне дейін есепке кіріп отырды. Бірақ оның бәрін кейіпкеріміз кабинетте отырып жа­са­ған жоқ. Шынында келген есеп дұрыс па, бұрыс па? Соның барлығына көз жет­кізу үшін ауыл-ауылды аралап, нақты санын шығарып отырды.
– Әр саланың өзіндік талабы бар, сол қызметті абыроймен атқару керек. Біз нақты мақсатқа еңбек еттік. Аудан аграрлық өңір болғандықтан ең үл­кен салаға мені жауапты етіп бекіт­ті. Ең бірінші бастығым Қуантай Алда­жа­ров деген азамат болды, содан бері қан­ша­ма басшымен жұмыс жаса­дым. Кү­ріш­тің, егістің басқа да есеп­терін дайын­дай­тынбыз, тіпті мал шаруа­шы­лығы бо­йынша ет, жүн, терінің есебіне дейін шы­ғарамыз. Ол кезде ауданнан қара­көл терісі Семейге, жүн Жамбылға, ет өзі­міздің Қызылорда қаласына жөнел­ті­леді. Соның барлығының нақты есебін жа­сайтынбыз. Тіпті қаракөл терісінің бір­­неше сұрпы болады, ол бойынша бө­лек-бөлек тағы есебін шығарамыз. Тіпті малдың жем-шөбі, пішенге дейін нақты есептеп шығаратын едік. Төрт түліктің қан­шасынан қанша төл алынды? Соның бар­лығы бойынша нақты есеп бердік. Түсінген адамға статистика – жа­уапкершілікті талап ететін сала. Сол са­лада ұзақ жыл еңбек еттім, бүгінде Аза­мат баламыз бастаған бүгінгі буын біздің ізімізді басып, табанды еңбек ету­де. Мейлінше кейінгі буынға үлгі бо­луға ты­рыстық, шүкір, одан жаман бол­ға­нымыз жоқ, – дейді сала ардагері.
Иә, Сұлу апай бұл салаға саналы ғұмырын сарп етті, ауданның әлеуметтік-экономикалық дамуына қажырлы ең­бек етіп, бүгінде абыройға бөленіп отыр. Расында ол нақты мақсатқа жұ­мыс жасап, жастарға үлгі болды. Со­ның арқасында бірнеше рет марапат тө­рінен көрініп, облыс және аудан әкім­де­рінің, департамент басшысының ал­ғыс хатын алды. Жастайынан нақты мақ­сатқа жауапкершілікпен еңбек еткен адам­­ды абырой өзі іздеп табады екен. Ке­йіпкерімізбен сұхбатта осындай ойға кел­дік.
– Әр айдың соңында үйге уақытылы қайту дегенді білмейтінбіз. Өйткені сол кезде есеп беру жұмыстары қызады. Қа­зір­­гідей интернетті пайдаланып, әлеу­меттік желімен есеп жібере қоя­тын сала цифрланбаған уақыт қой. Әрқайсысы есеп­ті қолмен әкеліп береді, кейін оның рас­тығына көз жеткізу үшін басына ба­рып, тағы бақылау жұмыстарын жүр­гі­земіз. Небір қиын да қызықты күндер басымыздан өтті. Бірақ соның бар­лы­ғына отбасымыз түсіністікпен қарады. Жаңа жыл мерекесінде жұрт той тойлап жат­қанда біз жұмыста есеп дайындаумен басымыз қатып отыратын, – дейді Сұлу Зейнешханқызы.
Кейіпкеріміз жолдасы Ізбасар ағамыз­бен төрт баланы тәрбиелеп өсірді. Бүгін­де ата-анасының жолын жалғаған бала­лары да әр салада абыройлы ең­бек етуде. Ауылдағы үлкен ұлы ішкі істер са­ласында абыройлы еңбек етті. Бір қы­зы ме­дицина саласында елдің денсау­лық сақ­тау саласына еңбек етсе, тағы бір қы­зы білім саласында бәсекеге қабілетті ұр­пақ қалыптастыру жолында ұстаздық қызмет атқарады. Кенжесі теміржол са­ла­­­сында электрик болып жұмыс жа­сай­ды. Еңбек ардагерінің өнегелі өмір жолы – тек ұл-қыздарына ғана емес, жал­пы жас­­тарға үлгі.

Кенжетай ҚАЙРАҚБАЕВ